Maltitol – substancja słodząca

Maltitol jest środkiem słodzącym zaliczanym do grupy "alkoholi cukrowych" zwanych poliolami. Poliole nie zawierają w swoim składzie alkoholu, część ich chemicznej struktury jest podobna do cząsteczki cukru a część do alkoholu.

Jego źródłem są niektóre owoce, jednak na skalę przemysłową produkuje się go z ziaren kukurydzy. Jako dodatek do żywności maltitol (E965) jest dodawany do wielu produktów, głównie produktów dietetycznych oraz przeznaczonych dla diabetyków, np. słodyczy, ciastek, puddingów, deserów, napoje niskokalorycznych czy lodów.

Do innych często spotykanych w przemyśle spożywczym polioli należą: erytrytol , ksylitol, sorbitol, mannitol, izomalt, laktitol

Wygląd, jak i właściwości maltitolu do złudzenia przypominają tradycyjny cukier, podobnie jak on ma formę białych kryształów, a jego cząsteczki w przeciwieństwie do sztucznych słodzików takich jak aspartam, acesulfam K czy sacharyna, nie rozpadają się w wysokich temperaturach.

Moga być więc stosowane podczas pieczenia ciast i ciasteczek, nie dając gorzkiego posmaku.

W trakcie obróbki termicznej nie brązowieje (nie karmelizuje), ale topi się w wysokich temperaturach, podobnie jak cukier

Alkohole wielowodorotlenowe jako zamienniki cukru nie są też metabolizowane przez bakterie obecne w jamie ustnej, dzięki czemu nie wywołują próchnicy zębów.

maltitol jest niemal tak samo słodki jak biały cukier, ale zawiera niemal o połowę mniej kalorii (ok. 2 kcal/g).

Dla alkoholi wielowodorotlenowych nie podano wartości dopuszczalnego dziennego spożycia (ang. Acceptable Daily Intake - ADI), która jest ustalonym przez WHO wskaźnikiem określającym maksymalną ilość substancji w przeliczeniu na kilogram masy ciała, która może być spożywana codziennie z żywnością bez znacznych negatywnych skutków dla zdrowia przez całe życie

Poliole uznawane są za bezpieczne przy umiarkowanym spożyciu w diecie.

Należy pamiętać, że substancja ta ma niezerowy indeks glikemiczny (IG) i wciąż może wpływać na poziom cukru we krwi,

Nie powinna być więc spożywana w nadmiernych ilościach, gdyż może prowadzić do otyłości. IG maltitolu wynosi 36, a syropu maltitolowego - aż 48-53. Dla porównania IG sacharozy wynosi 60.

maltitol nie jest wchłaniany w jelicie cienkim i przechodzi do jelita grubego, gdzie ulega fermentacji, mogąc wywoływać wzdęcia, biegunkę oraz niestrawność.

źródło informacji - strony internetowe biotechnologia.pl, cukrzyca.org